.jpg)
.jpg)
.jpg)
फर्कनेमा हर्षोल्लास, जानेहरुमा आँशु (भिडिओ रिपोर्ट)
<p><br />
त्रिभुवन अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थलको अन्तराष्ट्रिय टर्मिनल भवन परिसर । प्रायः यहाँ विदेश जाने र फर्कनेहरुसँग साक्षात्कार हुन्छ। अनि, उनीहरुलाई विदाइ र स्वागत गर्न जाने आफन्तसँग पनि। </p>
<p>यतिबेला भने त्यहाँको परिदृष्य अर्कै छ। देशभर दशैं छाएको छ । र, अन्तर्राष्ट्रिय टर्मिनल भवनका दुइ छेउमा पनि दशैंका दुइ भिन्न परिदृष्य देखिन्छन् । अझ भनौं, त्यसमा वैदेशिक रोजगारको वास्तविक कथा झल्कन्छ। </p>
<p>टर्मिनलको आगमनतर्फको छेउमा पुग्यो भने खुसी नै खुसी छ। लाग्छ, संसारमा यो भन्दा अर्को खुशी छैन। अनि प्रस्थानतर्फको कुनामा पुग्यो भने मन खिन्न हुनेखालको पीडा देखिन्छ।</p>
<p>आगमन कक्षको यो खुसी दशैंको खुसी हो । जहाँ विदेशबाट फर्कनेहरु र उनीहरुलाई स्वागत गर्न पुगेका आफन्त छन्।</p>
<p><img alt="" height="630" src="https://www.dekhapadhi.com/storage/photos/shares/Airport/airport (4).jpg" width="840" /></p>
<p>जस्तो कि, सिर्जन थापा शुक्रबार साँझ मात्र जापानवाट आइपुगे। यसबीचमा चार बर्ष उनले दशैं मनाउन पाएनन्। चार चार बर्षपछि फर्कंदाको खुसी उनले सुनाए– “हामीलाई त कहाँ अहिले मात्र हो र । विदा स्विकृत भएकै दिनदेखि दशै लाग्छ।” </p>
<p>अर्का थिए, बर्दियाका सोमनाथ कुँवर। बैदेशिक रोजगारका क्रममा तीन बर्षअघि दक्षिण कोरिया पुगेका उनले आगमनकक्षमा पुग्नसाथ सानो छोरालाई अंगालोमा राखे । “३ वर्षपछि दशैं मनाउन आएको छु । आउँदाआउँदै छोरा भेट्न पाएँ । परिवार भेट्न पाएँ”, कुवँरले एकै पटक खुसीको सास फेरे ।</p>
<p><img alt="" height="473" src="https://www.dekhapadhi.com/storage/photos/shares/Airport/airport (3).jpg" width="840" /></p>
<p><strong>आँशु बोकेर जानेहरु</strong></p>
<p>त्यसकै अर्को छेउको प्रस्थान कक्षमा भने मन चसंग हुनेखालको परिदृष्य देखियो।</p>
<p>युवाको एक समूह आफ्ना कागजपत्र देखाउने र भित्र जाने हतारोमा थियो। दशैंले छोएकै थिएन, उनीहरुलाई। सायद छोएकै भए पनि त्यो मनभित्रै गुम्सिएको थियो।</p>
<p>अभाव, गरीबी र बेरोजगारीले पिल्सिएका उनीहरु प्रस्थान कक्षको लाइनमा लामबद्ध थिए। जसमध्ये एक थिए, पोखराका उदय गुरुङ । उनी बैदेशिक रोजगारका क्रममा कतार जाँदै रहेछन।</p>
<p>१६ वर्षदेखि बैदेशिक रोजगारमै रहेका उनी ३ महिनाको विदामा आएका थिए। दशैं मनाउनेगरी छुट्टी मिलाउन पनि धेरै मिहिनेत गरे। तर, केही जोर चलेन। उनको विदाको समय सकियो।</p>
<p>परिवारलाई समेत दशैं खल्लो बनाएर उनी विमानस्थल हिँडे। </p>
<p><img alt="" height="473" src="https://www.dekhapadhi.com/storage/photos/shares/Airport/airport (5).jpg" width="840" /><br />
त्यही लाइनमा भेटिए, सुर्खेत र सिन्धुलीका दुई युवा । पहिलो पटक रोजगारका लागि खाडी मुलुक जाँदै थिए, उनीहरु। </p>
<p>दार्चुलाका दिपेन्द्रसिंह महतरा पनि पहिलो पटक बैदेशिक रोजगारमा जाँदै रहेछन्। उनको गन्तव्य हो, साउदी अरब।</p>
<p>“यहीबेला भिसा आयो, ठूलो दुःख गरेर आएको भिसा खेर फाल्न सकिएन, घरबाट पनि जाऊ भन्नुभयो”, उनले सुनाए, “पढाई छैन, घरमा गरिबी छ, यहँ बसेर के गर्नू ? दशैं भनेर मात्र बस्न सकिएन ।” </p>
<p><iframe frameborder="0" height="315" scrolling="no" src="https://www.youtube.com/embed/MREHt31wek4" width="560"></iframe></p>
प्रतिक्रिया दिनुहोस्
.jpg)
