राष्ट्रिय टीम तथा न्यू डायमन्ड एकेडेमीकी यी प्रतिभाशाली खेलाडी तीन महिनादेखि भने मैदान बाहिर छिन्। गत माघमा सम्पन्न एनभीए राष्ट्रिय महिला तथा पुरुष भलिबल च्याम्पियनसिप प्रतियोगितामा एपीएफविरूद्धको फाइनल खेलका क्रममा घाइते भएपछि उनी आराम गर्न बाध्य भएकी हुन्।
“ल्यान्डिङ गर्ने बेला सन्तुलन मिलेन। खुट्टामा चोट लाग्यो। शुरूको दुई महिना त हिँड्नै नसक्ने भएकी थिएँ। बैशाखी नै टेक्नुपर्थ्यो। अहिले भने विस्तारै हिँड्न सक्ने भएकी छु,” वायाँ घुँडामा चोट बोकेकी प्रतिभाले भनिन्।
चोटबाट तंग्रिने प्रयासमा रहेकै कारण सरकारले जारी गरेको लकडाउनले प्रतिभाको दैनिकीलाई खास फरक पारेको छैन। लकडाउनअघि उनको दैनिकीजस्तो थियो, अहिले पनि त्यस्तै छ। बरु लकडाउनले उनलाई केही फाइदा नै भयो।
लकडाउन नभएको भए कलेज र भलिबल प्रतियोगिताहरू भइरहेका हुन्थे। चोटका कारण उनी प्रतियोगितामा सहभागी हुन पाउँदैनथिन्। तर अहिले ती प्रतियोगिता पनि स्थगित भएका छन्। त्यसैले प्रतिभाले लकडाउनपछि त्यसमा भाग लिने सम्भावना बाँकी छ।
“एक हिसाबले लकडाउनका कारण प्रतिभालाई फाइदा नै भएको छ। कलेजमा पढाइ छुट्थ्यो। भलिबल पनि छुट्थ्यो। तर लकडाउनका कारण धेरै नछुट्ने भयो,” प्रतिभाको भलिबल करिअरमा महत्वपूर्ण साथ दिएकी सानीआमा सनुकेशरी मालीले भनिन्।
लकडाउनमा सबै गतिविधि ठप्प हुँदा खेलाडीहरूमा आफूलाई फिट राखिरहनुपर्ने चुनौती थपिएको छ। उनीहरूको दैनिकी कसरी फिट रहने भन्नेमै बित्छ। प्रतिभाको दैनिकी भने फरक छ।
“लकडाउनमा मेरो दैनिकी अरूको भन्दा फरक छ। घाइते भएका कारण बिहान उठेपछि फिजियोथेरापिस्टको निर्देशनअनुसार हल्का कसरत गर्छु। कहिलेकाहीं खाना पकाउने काममा सहयोग गर्छु,” प्रतिभाले भनिन्, “केही दिन अघिदेखि अनलाइन क्लास शुरू भएको छ। त्यसमा तीन-चार घण्टा बित्छ। अरू समय टीभी, मुभी हेर्छु। अहिले भलिबलको प्रिमियर दिइराखेको हुन्छ। पहिले नहेरेका कतिपय खेलहरू आइरहेका हुन्छन्। त्यो हेर्छु।”
त्रिपुरेश्वरस्थित राष्ट्रिय खेलकुद परिषद् (राखेप) को कभर्ड हलमा खेल्दै गर्दा चोट लागेपछि शुरूमा प्रतिभालाई नजिकैको ब्लुक्रस अस्पतालमा भर्ना गरिएको थियो। अर्थोपेडिक सर्जन डा. प्रज्वलमान श्रेष्ठ र घुँडा विशेषज्ञ डा. रूपेश श्रेष्ठले प्रतिभाको चोट हेरेका थिए।उनीहरूले शल्यक्रिया गरे।
मेडिसिटी अस्पतालका डा. जयराम महर्जनले फिजियोथेरापीमा सहयोग गरेका थिए। पूर्ण रूपमा स्वस्थ हुन अझै एक वर्ष लाग्ने प्रतिभा बताउँछिन्। त्यसकारण झण्डै डेढ वर्षपछि मात्र प्रतिभाले भलिबलमा पुनरागमन गर्न पाउनेछिन्।
“सर्जनहरूले एक वर्ष पूर्ण रूपमा आराम गर्न भन्नुभएको छ। मशल स्ट्रेन्थ राम्रोसँग ठीक नभई खेल्दा पुनः घाइते हुने सम्भावना भएका कारण अझै एक वर्ष त आराम नै गर्नुपर्छ होला,” उनी भन्छिन्।
लामो समयपछि मैदान फर्किंदा प्रतिभाले आफ्नो लय कायमै राख्न सक्छिन् त?
“सामान्य चोट लागेर दुई-तीन साताको आरामपछि फर्किंदा पनि धेरै गाह्रो हुन्छ। अहिले त एक-डेढ वर्ष नै आराम गर्दैछु। त्यसैले गाह्रो त हुन्छ नै। तर म कडा मिहिनेत गर्नेछु। आशा गरौं पुरानौं लयमा फर्किनेछु।”
सानो उमेरबाटै नियमित भलिबल खेलिरहेकी प्रतिभा अब भने लामो समय मैदान बाहिर बस्ने भएकी छन्। जीवनको अभिन्न अंगजस्तै बनेको भलिबलबाट चटक्कै बिर्सेर टाढा बस्नुपर्दा प्रतिभालाई धेरै गाह्रो भएको छ।
अचेल प्रतियोगिताको संख्या बढिरहेको छ। त्यसैले महिला भलिबल खेलाडी वर्षैभरजस्तै व्यस्त रहन्छन्। त्यसकारण पनि प्रतिभाले यतिबेला भलिबल कोर्ट धेरै मिस गरिरहेकी छन्।
“अहिले प्रतियोगिताहरू धेरै हुन्छन्। त्यसबाहेक पनि हामी स्कुलमा दिनहुँ अभ्यास गर्थ्यौं। प्रतियोगिता नभए पनि स्कुलमा दैनिक दुई-तीन घण्टा भलिबल खेलिन्थ्यो। यो त रुटिनजस्तै भएको थियो। घरमा केही काम परेर नखेल्दा पनि कस्तो नराम्रो अनुभव हुन्थ्यो। भलिबल नखेल्दा दिन नै लामो भएकोजस्तो लाग्थ्यो,” प्रतिभाले थपिन्, “अहिले त कोर्टमा हेर्न पनि जान पाएको छैन। त्यसैले एकदम सकस हुँदो रैछ।”
गत वर्ष नेपाली महिला भलिबलले ऐतिहासिक सफलता हासिल गरेको थियो। १३औं दक्षिण एशियाली खेलकुद (साग) मा रजत पदक जितेको नेपालले फाइनलमा भारतलाई दुई सेटमा पराजित गरेको थियो।
नेपाली महिला भलिबल इतिहासमै नेपालले भारतीय टीमलाई पराजित गरेको त्यो नै पहिलो पटक हो। त्यसअघि महिला भलिबल टीमले बंगलादेशको ढाकामा सम्पन्न एभीसी सेन्ट्रल जोन महिला भलिबल च्याम्पियनसिपको उपाधि जितेको थियो।
महिला भलिबल टीमले जितेको यो पहिलो अन्तर्राष्ट्रिय प्रतियोगता थियो। उक्त प्रतियोगितामा प्रतिभा उत्कृष्ट खेलाडी घोषित भएकी थिइन्।
टीमकी प्रमुख सदस्य रहेकी प्रतिभासँगै अर्की महत्वपूर्ण सदस्य सरस्वती चौधरीले पनि गत वर्ष खुट्टामा चोट बोकेकी थिइन्। टीमले एकपछि अर्को सफलता हासिल गर्दै जाँदा गत वर्ष महत्वपूर्ण खेलाडी पनि एकपछि अर्को घाइते भए।
प्रतिभा घाइते भएको केही साता नबित्दै सरस्वतीले चोट बोकेकी थिइन्। यस्तो हुनुको कारण के हुन सक्छ त?
“टीममा फिजियोथेरापिस्ट हुनुहुन्थेन। चार-पाँच महिना निरन्तर ट्रेनिङ गर्दा प्रेसर भएको हुनसक्छ। न्युट्रेसनले पनि फरक पर्छजस्तो लाग्छ,’’ चोटबारे प्रतिभाले भनिन्, “आराम गर्ने समय, फिजियो र न्युट्रेसनबीचको तालमेल नमिल्दा पनि यस्तो भएको हो कि?”
हेर्नुहोस् भिडिओ
" />
राष्ट्रिय टीम तथा न्यू डायमन्ड एकेडेमीकी यी प्रतिभाशाली खेलाडी तीन महिनादेखि भने मैदान बाहिर छिन्। गत माघमा सम्पन्न एनभीए राष्ट्रिय महिला तथा पुरुष भलिबल च्याम्पियनसिप प्रतियोगितामा एपीएफविरूद्धको फाइनल खेलका क्रममा घाइते भएपछि उनी आराम गर्न बाध्य भएकी हुन्।
“ल्यान्डिङ गर्ने बेला सन्तुलन मिलेन। खुट्टामा चोट लाग्यो। शुरूको दुई महिना त हिँड्नै नसक्ने भएकी थिएँ। बैशाखी नै टेक्नुपर्थ्यो। अहिले भने विस्तारै हिँड्न सक्ने भएकी छु,” वायाँ घुँडामा चोट बोकेकी प्रतिभाले भनिन्।
चोटबाट तंग्रिने प्रयासमा रहेकै कारण सरकारले जारी गरेको लकडाउनले प्रतिभाको दैनिकीलाई खास फरक पारेको छैन। लकडाउनअघि उनको दैनिकीजस्तो थियो, अहिले पनि त्यस्तै छ। बरु लकडाउनले उनलाई केही फाइदा नै भयो।
लकडाउन नभएको भए कलेज र भलिबल प्रतियोगिताहरू भइरहेका हुन्थे। चोटका कारण उनी प्रतियोगितामा सहभागी हुन पाउँदैनथिन्। तर अहिले ती प्रतियोगिता पनि स्थगित भएका छन्। त्यसैले प्रतिभाले लकडाउनपछि त्यसमा भाग लिने सम्भावना बाँकी छ।
“एक हिसाबले लकडाउनका कारण प्रतिभालाई फाइदा नै भएको छ। कलेजमा पढाइ छुट्थ्यो। भलिबल पनि छुट्थ्यो। तर लकडाउनका कारण धेरै नछुट्ने भयो,” प्रतिभाको भलिबल करिअरमा महत्वपूर्ण साथ दिएकी सानीआमा सनुकेशरी मालीले भनिन्।
लकडाउनमा सबै गतिविधि ठप्प हुँदा खेलाडीहरूमा आफूलाई फिट राखिरहनुपर्ने चुनौती थपिएको छ। उनीहरूको दैनिकी कसरी फिट रहने भन्नेमै बित्छ। प्रतिभाको दैनिकी भने फरक छ।
“लकडाउनमा मेरो दैनिकी अरूको भन्दा फरक छ। घाइते भएका कारण बिहान उठेपछि फिजियोथेरापिस्टको निर्देशनअनुसार हल्का कसरत गर्छु। कहिलेकाहीं खाना पकाउने काममा सहयोग गर्छु,” प्रतिभाले भनिन्, “केही दिन अघिदेखि अनलाइन क्लास शुरू भएको छ। त्यसमा तीन-चार घण्टा बित्छ। अरू समय टीभी, मुभी हेर्छु। अहिले भलिबलको प्रिमियर दिइराखेको हुन्छ। पहिले नहेरेका कतिपय खेलहरू आइरहेका हुन्छन्। त्यो हेर्छु।”
त्रिपुरेश्वरस्थित राष्ट्रिय खेलकुद परिषद् (राखेप) को कभर्ड हलमा खेल्दै गर्दा चोट लागेपछि शुरूमा प्रतिभालाई नजिकैको ब्लुक्रस अस्पतालमा भर्ना गरिएको थियो। अर्थोपेडिक सर्जन डा. प्रज्वलमान श्रेष्ठ र घुँडा विशेषज्ञ डा. रूपेश श्रेष्ठले प्रतिभाको चोट हेरेका थिए।उनीहरूले शल्यक्रिया गरे।
मेडिसिटी अस्पतालका डा. जयराम महर्जनले फिजियोथेरापीमा सहयोग गरेका थिए। पूर्ण रूपमा स्वस्थ हुन अझै एक वर्ष लाग्ने प्रतिभा बताउँछिन्। त्यसकारण झण्डै डेढ वर्षपछि मात्र प्रतिभाले भलिबलमा पुनरागमन गर्न पाउनेछिन्।
“सर्जनहरूले एक वर्ष पूर्ण रूपमा आराम गर्न भन्नुभएको छ। मशल स्ट्रेन्थ राम्रोसँग ठीक नभई खेल्दा पुनः घाइते हुने सम्भावना भएका कारण अझै एक वर्ष त आराम नै गर्नुपर्छ होला,” उनी भन्छिन्।
लामो समयपछि मैदान फर्किंदा प्रतिभाले आफ्नो लय कायमै राख्न सक्छिन् त?
“सामान्य चोट लागेर दुई-तीन साताको आरामपछि फर्किंदा पनि धेरै गाह्रो हुन्छ। अहिले त एक-डेढ वर्ष नै आराम गर्दैछु। त्यसैले गाह्रो त हुन्छ नै। तर म कडा मिहिनेत गर्नेछु। आशा गरौं पुरानौं लयमा फर्किनेछु।”
सानो उमेरबाटै नियमित भलिबल खेलिरहेकी प्रतिभा अब भने लामो समय मैदान बाहिर बस्ने भएकी छन्। जीवनको अभिन्न अंगजस्तै बनेको भलिबलबाट चटक्कै बिर्सेर टाढा बस्नुपर्दा प्रतिभालाई धेरै गाह्रो भएको छ।
अचेल प्रतियोगिताको संख्या बढिरहेको छ। त्यसैले महिला भलिबल खेलाडी वर्षैभरजस्तै व्यस्त रहन्छन्। त्यसकारण पनि प्रतिभाले यतिबेला भलिबल कोर्ट धेरै मिस गरिरहेकी छन्।
“अहिले प्रतियोगिताहरू धेरै हुन्छन्। त्यसबाहेक पनि हामी स्कुलमा दिनहुँ अभ्यास गर्थ्यौं। प्रतियोगिता नभए पनि स्कुलमा दैनिक दुई-तीन घण्टा भलिबल खेलिन्थ्यो। यो त रुटिनजस्तै भएको थियो। घरमा केही काम परेर नखेल्दा पनि कस्तो नराम्रो अनुभव हुन्थ्यो। भलिबल नखेल्दा दिन नै लामो भएकोजस्तो लाग्थ्यो,” प्रतिभाले थपिन्, “अहिले त कोर्टमा हेर्न पनि जान पाएको छैन। त्यसैले एकदम सकस हुँदो रैछ।”
गत वर्ष नेपाली महिला भलिबलले ऐतिहासिक सफलता हासिल गरेको थियो। १३औं दक्षिण एशियाली खेलकुद (साग) मा रजत पदक जितेको नेपालले फाइनलमा भारतलाई दुई सेटमा पराजित गरेको थियो।
नेपाली महिला भलिबल इतिहासमै नेपालले भारतीय टीमलाई पराजित गरेको त्यो नै पहिलो पटक हो। त्यसअघि महिला भलिबल टीमले बंगलादेशको ढाकामा सम्पन्न एभीसी सेन्ट्रल जोन महिला भलिबल च्याम्पियनसिपको उपाधि जितेको थियो।
महिला भलिबल टीमले जितेको यो पहिलो अन्तर्राष्ट्रिय प्रतियोगता थियो। उक्त प्रतियोगितामा प्रतिभा उत्कृष्ट खेलाडी घोषित भएकी थिइन्।
टीमकी प्रमुख सदस्य रहेकी प्रतिभासँगै अर्की महत्वपूर्ण सदस्य सरस्वती चौधरीले पनि गत वर्ष खुट्टामा चोट बोकेकी थिइन्। टीमले एकपछि अर्को सफलता हासिल गर्दै जाँदा गत वर्ष महत्वपूर्ण खेलाडी पनि एकपछि अर्को घाइते भए।
प्रतिभा घाइते भएको केही साता नबित्दै सरस्वतीले चोट बोकेकी थिइन्। यस्तो हुनुको कारण के हुन सक्छ त?
“टीममा फिजियोथेरापिस्ट हुनुहुन्थेन। चार-पाँच महिना निरन्तर ट्रेनिङ गर्दा प्रेसर भएको हुनसक्छ। न्युट्रेसनले पनि फरक पर्छजस्तो लाग्छ,’’ चोटबारे प्रतिभाले भनिन्, “आराम गर्ने समय, फिजियो र न्युट्रेसनबीचको तालमेल नमिल्दा पनि यस्तो भएको हो कि?”
लकडाउनसँगै सकिनेछ खराब समय, अनि फर्कनेछिन् कोर्टमा प्रतिभा (भिडिओसहित)
<p>काठमाडौं। नेपाली महिला भलिबलमा नामजस्तै प्रतिभाशाली छिन्, प्रतिभा माली। आफ्नो अब्बल प्रस्तुतिकै कारण उनी सानै उमेरमा राष्‍ट्रिय महिला भलिबल टिममा स्थान जमाउन पुगेकी छन्। </p>
<p>नेपाली महिला भलिबल टीमले ऐतिहासिक सफलता हासिल गर्दा प्रतिभा प्रमुख खेलाडी थिइन्। अब्बल प्रदर्शनकै कारण उनले माल्दिभ्सको स्थानीय क्लबबाट त्यहाँको घरेलु लिग पनि खेलिसकेकी छन्। उक्त प्रतियोगितामा पनि उनी उत्कृष्‍ट खेलाडीको उपाधि जित्‍न सफल भइन्। </p>
<p style="text-align:center"><img alt="" height="540" src="https://www.dekhapadhi.com/storage/photos/shares/Sports/Pratibha Mali/Pratibha Mali (1).jpg" width="960" /></p>
<p>राष्‍ट्रिय टीम तथा न्यू डायमन्ड एकेडेमीकी यी प्रतिभाशाली खेलाडी तीन महिनादेखि भने मैदान बाहिर छिन्। गत माघमा सम्पन्‍न एनभीए राष्‍ट्रिय महिला तथा पुरुष भलिबल च्याम्पियनसिप प्रतियोगितामा एपीएफविरूद्धको फाइनल खेलका क्रममा घाइते भएपछि उनी आराम गर्न बाध्य भएकी हुन्। </p>
<p>“ल्यान्डिङ गर्ने बेला सन्तुलन मिलेन। खुट्टामा चोट लाग्यो। शुरूको दुई महिना त हिँड्नै नसक्ने भएकी थिएँ। बैशाखी नै टेक्नुपर्थ्यो। अहिले भने विस्तारै हिँड्न सक्ने भएकी छु,” वायाँ घुँडामा चोट बोकेकी प्रतिभाले भनिन्। </p>
<p>चोटबाट तंग्रिने प्रयासमा रहेकै कारण सरकारले जारी गरेको लकडाउनले प्रतिभाको दैनिकीलाई खास फरक पारेको छैन। लकडाउनअघि उनको दैनिकीजस्तो थियो, अहिले पनि त्यस्तै छ। बरु लकडाउनले उनलाई केही फाइदा नै भयो।</p>
<p>लकडाउन नभएको भए कलेज र भलिबल प्रतियोगिताहरू भइरहेका हुन्थे। चोटका कारण उनी प्रतियोगितामा सहभागी हुन पाउँदैनथिन्। तर अहिले ती प्रतियोगिता पनि स्थगित भएका छन्। त्यसैले प्रतिभाले लकडाउनपछि त्यसमा भाग लिने सम्भावना बाँकी छ। </p>
<p>“एक हिसाबले लकडाउनका कारण प्रतिभालाई फाइदा नै भएको छ। कलेजमा पढाइ छुट्थ्यो। भलिबल पनि छुट्थ्यो। तर लकडाउनका कारण धेरै नछुट्ने भयो,” प्रतिभाको भलिबल करिअरमा महत्वपूर्ण साथ दिएकी सानीआमा सनुकेशरी मालीले भनिन्। </p>
<p>लकडाउनमा सबै गतिविधि ठप्प हुँदा खेलाडीहरूमा आफूलाई फिट राखिरहनुपर्ने चुनौती थपिएको छ। उनीहरूको दैनिकी कसरी फिट रहने भन्‍नेमै बित्छ। प्रतिभाको दैनिकी भने फरक छ। </p>
<p>“लकडाउनमा मेरो दैनिकी अरूको भन्दा फरक छ। घाइते भएका कारण बिहान उठेपछि फिजियोथेरापिस्टको निर्देशनअनुसार हल्का कसरत गर्छु। कहिलेकाहीं खाना पकाउने काममा सहयोग गर्छु,” प्रतिभाले भनिन्, “केही दिन अघिदेखि अनलाइन क्लास शुरू भएको छ। त्यसमा तीन-चार घण्टा बित्छ। अरू समय टीभी, मुभी हेर्छु। अहिले भलिबलको प्रिमियर दिइराखेको हुन्छ। पहिले नहेरेका कतिपय खेलहरू आइरहेका हुन्छन्। त्यो हेर्छु।”</p>
<p style="text-align:center"><img alt="" height="428" src="https://www.dekhapadhi.com/storage/photos/shares/Sports/Pratibha Mali/Pratibha Mali (3).jpg" width="760" /></p>
<p>त्रिपुरेश्वरस्थित राष्‍ट्रिय खेलकुद परिषद् (राखेप) को कभर्ड हलमा खेल्दै गर्दा चोट लागेपछि शुरूमा प्रतिभालाई नजिकैको ब्लुक्रस अस्पतालमा भर्ना गरिएको थियो। अर्थोपेडिक सर्जन डा. प्रज्वलमान श्रेष्‍ठ र घुँडा विशेषज्ञ डा. रूपेश श्रेष्‍ठले प्रतिभाको चोट हेरेका थिए।उनीहरूले शल्यक्रिया गरे। </p>
<p>मेडिसिटी अस्पतालका डा. जयराम महर्जनले फिजियोथेरापीमा सहयोग गरेका थिए। पूर्ण रूपमा स्वस्थ हुन अझै एक वर्ष लाग्‍ने प्रतिभा बताउँछिन्। त्यसकारण झण्डै डेढ वर्षपछि मात्र प्रतिभाले भलिबलमा पुनरागमन गर्न पाउनेछिन्। </p>
<p>“सर्जनहरूले एक वर्ष पूर्ण रूपमा आराम गर्न भन्‍नुभएको छ। मशल स्ट्रेन्थ राम्रोसँग ठीक नभई खेल्दा पुनः घाइते हुने सम्भावना भएका कारण अझै एक वर्ष त आराम नै गर्नुपर्छ होला,” उनी भन्छिन्।</p>
<p>लामो समयपछि मैदान फर्किंदा प्रतिभाले आफ्नो लय कायमै राख्‍न सक्छिन् त?</p>
<p>“सामान्य चोट लागेर दुई-तीन साताको आरामपछि फर्किंदा पनि धेरै गाह्रो हुन्छ। अहिले त एक-डेढ वर्ष नै आराम गर्दैछु। त्यसैले गाह्रो त हुन्छ नै। तर म कडा मिहिनेत गर्नेछु। आशा गरौं पुरानौं लयमा फर्किनेछु।”</p>
<p>सानो उमेरबाटै नियमित भलिबल खेलिरहेकी प्रतिभा अब भने लामो समय मैदान बाहिर बस्‍ने भएकी छन्। जीवनको अभिन्‍न अंगजस्तै बनेको भलिबलबाट चटक्कै बिर्सेर टाढा बस्‍नुपर्दा प्रतिभालाई धेरै गाह्रो भएको छ।</p>
<p>अचेल प्रतियोगिताको संख्या बढिरहेको छ। त्यसैले महिला भलिबल खेलाडी वर्षैभरजस्तै व्यस्त रहन्छन्। त्यसकारण पनि प्रतिभाले यतिबेला भलिबल कोर्ट धेरै मिस गरिरहेकी छन्।</p>
<p>“अहिले प्रतियोगिताहरू धेरै हुन्छन्। त्यसबाहेक पनि हामी स्कुलमा दिनहुँ अभ्यास गर्थ्यौं। प्रतियोगिता नभए पनि स्कुलमा दैनिक दुई-तीन घण्टा भलिबल खेलिन्थ्यो। यो त रुटिनजस्तै भएको थियो। घरमा केही काम परेर नखेल्दा पनि कस्तो नराम्रो अनुभव हुन्थ्यो। भलिबल नखेल्दा दिन नै लामो भएकोजस्तो लाग्थ्यो,” प्रतिभाले थपिन्, “अहिले त कोर्टमा हेर्न पनि जान पाएको छैन। त्यसैले एकदम सकस हुँदो रैछ।”</p>
<p>गत वर्ष नेपाली महिला भलिबलले ऐतिहासिक सफलता हासिल गरेको थियो। १३औं दक्षिण एशियाली खेलकुद (साग) मा रजत पदक जितेको नेपालले फाइनलमा भारतलाई दुई सेटमा पराजित गरेको थियो।</p>
<p>नेपाली महिला भलिबल इतिहासमै नेपालले भारतीय टीमलाई पराजित गरेको त्यो नै पहिलो पटक हो। त्यसअघि महिला भलिबल टीमले बंगलादेशको ढाकामा सम्पन्‍न एभीसी सेन्ट्रल जोन महिला भलिबल च्याम्पियनसिपको उपाधि जितेको थियो।</p>
<p>महिला भलिबल टीमले जितेको यो पहिलो अन्तर्राष्‍ट्रिय प्रतियोगता थियो। उक्त प्रतियोगितामा प्रतिभा उत्कृष्‍ट खेलाडी घोषित भएकी थिइन्। </p>
<p>टीमकी प्रमुख सदस्य रहेकी प्रतिभासँगै अर्की महत्वपूर्ण सदस्य सरस्वती चौधरीले पनि गत वर्ष खुट्टामा चोट बोकेकी थिइन्। टीमले एकपछि अर्को सफलता हासिल गर्दै जाँदा गत वर्ष महत्वपूर्ण खेलाडी पनि एकपछि अर्को घाइते भए।</p>
<p>प्रतिभा घाइते भएको केही साता नबित्दै सरस्वतीले चोट बोकेकी थिइन्। यस्तो हुनुको कारण के हुन सक्छ त?</p>
<p>“टीममा फिजियोथेरापिस्ट हुनुहुन्थेन। चार-पाँच महिना निरन्तर ट्रेनिङ गर्दा प्रेसर भएको हुनसक्छ। न्युट्रेसनले पनि फरक पर्छजस्तो लाग्छ,’’ चोटबारे प्रतिभाले भनिन्, “आराम गर्ने समय, फिजियो र न्युट्रेसनबीचको तालमेल नमिल्दा पनि यस्तो भएको हो कि?”</p>
<p><strong>हेर्नुहोस् भिडिओ</strong><br />
<iframe frameborder="0" height="550" scrolling="no" src="https://www.youtube.com/embed/lAhZsFJDP4o" width="760"></iframe></p>
<p> </p>
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
